รู้เรื่องคอมพิวเตอร์

สอนการใช้โปรแกรม ออนไลน์

http://www.free-webboard.com/home.php?nm=punyisa

http://www.punyisa.com/ImageReady/act/unit6-06.html

http://www.punyisa.com/index2.php

http://www.reungrad.ru.ac.th/

http://www.reungrad.ru.ac.th/modules.phpname=Forums&file=viewtopic&t=674#1467

เครื่องบินนาโน

เครื่องบินนาโนที่มืดยิ่งกว่าสีดำ (Blacker- than-Black)   ด้วยสมบัติของสารเคลือบท่อนาโนคาร์บอนบนพื้นผิวของเครื่องบินทำให้เครื่องบินสามารถดูดกลืนสัญญาณเรดาร์ได้เหมือนกับเครื่องบินทิ้งระเบิด B-2  (B-2 Spirit Stealth Bomber ) การอำพรางโดยอาศัยหลักการมองเห็น การมองเห็นวัตถุเกิดขึ้นได้เมื่อแสงที่เดินทางมากระทบกับวัตถุเกิดการสะท้อนกลับออกจากวัตถุไปตกกระทบกับตัวรับแสงในดวงตา (Photoreceptor) และส่งข้อมูลไปประมวลผลเกิดเป็นภาพวัตถุที่ทำให้เรารู้สึกมองเห็นวัตถุดังกล่าวได้ ซึ่งถ้าหากไม่มีแสงสะท้อนออกจากวัตถุไปตกกระทบกับตัวรับแสงในดวงตา สายตามนุษย์ก็จะมองไม่เห็นวัตถุดังกล่าวได้เลย ดังนั้น ถ้าเราต้องการพรางวัตถุใดวัตถุหนึ่งให้มองไม่เห็น เราก็ต้องออกแบบให้วัตถุนั้นดูดกลืนแสงที่มากระทบได้ทั้งหมดนั่นเอง ท่อนาโนคาร์บอน..วัตถุสีดำดูดกลืนแสงยอดเยี่ยม จากหลักการดังกล่าว ทีมวิจัยจากมหาวิทยาลัยมิชิแกนจึงพัฒนาสารเคลือบวัตถุที่ต้องการอำพรางจากท่อนาโนคาร์บอนซึ่งมีสีดำสนิทและมีสมบัติดูดกลืนแสงได้อย่างดีเยี่ยม  L. Jay Guo ศาสตราจารย์ภาควิชาวิศวกรรมไฟฟ้าและวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยมิชิแกน กล่าวว่า “ด้วยความสามารถของท่อนาโนคาร์บอนที่ดูดกลืนแสงที่เข้ามาปะทะได้ถึง 99.99 เปอร์เซ็นต์นี่เองที่จะทำให้คุณเลือกใช้มันเพื่อซ่อนวัตถุสามมิติได้อย่างสมบูรณ์” ทดสอบแนวความคิด Guo และทีมพัฒนาสารเคลือบสำหรับยานหรือเครื่องบินทหารซึ่งทำจากท่อนาโนคาร์บอนที่มีความหนาเพียง 70 ไมครอนหรือประมาณครึ่งหนึ่งของความหนากระดาษ โดยทีมคาดหวังว่าสารเคลือบนี้จะดูดกลืนคลื่นเรดาร์และช่วยให้เครื่องบินที่เคลือบด้วยสารเคลือบนี้รอดพ้นจากการตรวจจับด้วยสัญญาณเรดาร์จากฝ่ายตรงข้ามได้  Guo กล่าวว่า กลุ่มของท่อนาโนคาร์บอนสามารถดูดกลืนแสงในช่วงคลื่นที่กว้างมากตั้งแต่คลื่นวิทยุ แสงที่มองเห็นได้ (Visible light) จนกระทั่งแสงยูวี ............................... ภาพอธิบายแนวความคิดด้วยการทดลองเคลือบท่อนาโนคาร์บอนบนแผนซิลิคอน และสังเกตการเปลี่ยนแปลงด้วย  กล้องจุลทรรศน์ (optical microscope) ในการทดลอง พวกเขาทดสอบแนวความคิดดังกล่าวด้วยการนำแผ่นซิลิคอนสองแผ่นมากัดเซาะให้เป็นรูปรถถังขนาดจิ๋วและมีลักษณะนูน  (ภาพ a)  ต่อมานำชิ้นงานทั้งสองแผ่นมาเคลือบด้วยท่อนาโนคาร์บอน (ภาพ b) และเลือกแผ่นใดแผ่นหนึ่งมากัดเซาะให้เป็นกรอบสี่เหลี่ยมรอบรถถังหลังจากเคลือบท่อนาโนคาร์บอนไปแล้วเพื่อใช้เป็นชิ้นงานเปรียบเทียบ (ภาพ c) จากนั้นนำชิ้นงานทั้งสองไปส่องดูด้วยกล้องจุลทรรศน์ จากภาพจะสังเกตเห็นว่ารถถังบนชิ้นงานทั้งสองหายไป (ภาพ e และ f) เหลือให้เห็นเพียงส่วนที่ไม่มีท่อนาโนคาร์บอนเคลือบอยู่ซึ่งก็คือกรอบรอบรถถังบนชิ้นงานเปรียบเทียบนั่นเอง (ภาพ f) ผลการทดลองจึงสรุปได้ว่า สารเคลือบท่อนาโนคาร์บอนสามารถดูดกลืนแสงที่สะท้อนออกมาจากวัตถุได้ดีจนทำให้เรามองไม่เห็นวัตถุได้แม้แต่วัตถุที่มีรูปทรงเป็นสามมิติ สารเคลือบชนิดใหม่ดูดกลืนแสงทั้งหมดได้อย่างไร Guo ให้เหตุผลว่า การที่ท่อนาโนคาร์บอนสามารถดูดกลืนแสงทั้งหมดได้นั้น พวกเขาจำเป็นต้องใช้ท่อนาโนคาร์บอนในปริมาณที่สูงรวมทั้งต้องสังเคราะห์ ปลูก จัดเรียงและเว้นระยะห่างให้ถูกต้อง (คล้ายกับการปลูกป่าด้วยท่อนาโนคาร์บอน) เพื่อที่จะทำให้ค่าดัชนีหักเหแสง (Refractive index, RI) ของสารเคลือบดังกล่าวมีค่าใกล้เคียงกับค่าดัชนีหักเหแสงของอากาศ นั่นหมายความว่า แสงที่เดินทางผ่านอากาศเข้ามาปะทะกับมันจะถูกดูดกลืนไปทั้งหมด ไม่เหลือแสงที่จะสะท้อนมาตกกระทบกับตัวรับภาพในดวงตาของเรา เราจึงมองเห็นวัตถุเป็นเพียงพื้นเรียบๆสีดำ ซึ่งเมื่อเราวางวัตถุทาบกับพื้นหลังสีดำวัตถุดังกล่าวก็จะล่องหนไปในที่สุดนั่นเอง ดังนั้นหากเรานำสารเคลือบนี้มาพ่น เคลือบ หรือทำสีให้กับเครื่องบิน  ฝ่ายตรงข้ามก็จะมองไม่เห็นเครื่องบินดังกล่าวในเวลากลางคืน ทั้งยังไม่สามารถตรวจจับด้วยสัญญาณเรดาร์ได้อีกด้วย บทสรุป สารเคลือบที่ทำจากท่อนาโนคาร์บอนนี้เป็นได้มากกว่าผ้าคลุมสีดำที่ใช้ซ่อนวัตถุหรือซ่อนเครื่องบินจากท้องฟ้าเวลากลางคืน เพราะมันยังมีสมบัติในการดูดกลืนคลื่นเรดาร์ไม่ให้เครื่องบินถูกตรวจจับได้ซึ่งเหมาะที่จะนำไปใช้กับเทคโนโลยีอากาศยานล่องหน (Stealth) อีกด้วย แต่อย่างไรก็ตาม ขั้นตอนการสังเคราะห์ท่อนาโนคาร์บอนบนพื้นผิวของเครื่องบินโดยตรงยังไม่สามารถทำได้จริงในขณะนี้ เพราะขั้นตอนนี้ต้องใช้อุณหภูมิและความดันที่สูง รวมทั้งต้องทำในห้องที่มีขนาดเล็กกว่าเครื่องบินมาก แต่ Guo เชื่อว่า ยังมีความเป็นไปได้ที่เราจะสังเคราะห์ท่อนาโนคาร์บอนบนพื้นผิวของอนุภาคขนาดจิ๋วซึ่งสามารถนำไปใช้เป็นสารแขวนลอยที่ผสมอยู่ในสีที่ใช้เคลือบพื้นผิวของเครื่องบินแทนได้ งานวิจัยนี้ตีพิมพ์ในจดหมายฟิสิกส์ประยุกต์ (Applied Physics Letter) ข้อมูลน่ารู้ ระบบเรดาร์ทำงานอย่างไร ภาพแสดงการทำงานของระบบเรดาร์ ระบบเรดาร์ทำงานโดยอาศัยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่ส่งออกไป ถ้าคลื่นดังกล่าวปะทะกับวัตถุหรือของแข็งคล้ายเครื่องบินที่เดินทางใกล้เข้ามา คลื่นก็จะสะท้อนจากเป้าหมายกลับมายังเครื่องรับสัญญาณเพื่อสร้างรหัสประจำตัวของวัตถุที่พบและประมวลผลจากคลื่นที่สะท้อนกลับมาโดยแสดงข้อมูลทั้งขนาด ระยะทาง และความเร็วของวัตถุไปยังหน้าจอภาพ เมื่อฝ่ายที่ปล่อยสัญญาณเรดาร์ได้รับข้อมูลของวัตถุเป้าหมายแล้ว พวกเขาก็จะทำลายเครื่องบินเป้าหมายกลางอากาศด้วยการขีปนาวุธ (anti-aircraft missile) ในทันที อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบันมีการนำเทคโนโลยีอากาศยานล่องหน (Stealth) มาช่วยออกแบบเครื่องบินจู่โจมหรือเครื่องบินขับไล่ทางทหารเพื่อให้สามารถหลบหลีกระบบเรดาร์ได้ ยกตัวอย่างเช่น ออกแบบลำตัวของเครื่องบินไม่ให้มีlแนวตั้งฉาก (Perpendicular section) ที่จะทำให้คลื่นเรดาร์สามารถสะท้อนกลับไปยังตัวรับสัญญาณ หรือ ออกแบบให้เครื่องบินมีสีเข้มโดยทาหรือเคลือบสีผิวของเครื่องบินให้เป็นสีดำหรือสีน้ำเงินเข้มเพื่อซ่อนตัวจากการมองเห็น เป็นต้น แหล่งข้อมูลอ้างอิง 'Perfect black' coating can render a 3D object flat, raises intriguing dark veil possibility in astronomy : http://www.eecs.umich.edu/eecs/about/articles/2011/guo-camouflage.html Nano Paint Could Make Airplanes Invisible to Radar : http://www.technologyreview.com/article/39238/?mod=chthumb Carbon Nanotube Stealth Paint Could Make Any Object Ultra-Black : http://www.popsci.com/technology/article/2011-12/paint-imbued-carbon-nanotubes-could-make-any-object-absorb-broad-spectrum-light ข้อมูลเพิ่มเติม How does stealth technology work? : http://science.howstuffworks.com/question69.htm How Radar Works? :  http://science.howstuffworks.com/radar.htm Visual Pathway : http://www.cog.brown.edu/courses/cg0001/lectures/visualpaths.html แหล่งภาพ http://nivea.psycho.univ-paris5.fr/FeelingSupplements/LightAndTheEye.htm http://www.aviation2.net/radar.html

แก้ไขล่าสุดเมื่อ ( 17 February 2012 )

เครื่องบินนาโนที่มืดยิ่งกว่าสีดำ (Blacker- than-Black)   ด้วยสมบัติของสารเคลือบท่อนาโนคาร์บอนบนพื้นผิวของเครื่องบินทำให้เครื่องบินสามารถดูดกลืนสัญญาณเรดาร์ได้เหมือนกับเครื่องบินทิ้งระเบิด B-2  (B-2 Spirit Stealth Bomber ) การอำพรางโดยอาศัยหลักการมองเห็น ภาพแสดงหลักการมองเห็น การมองเห็นวัตถุเกิดขึ้นได้เมื่อแสงที่เดินทางมากระทบกับวัตถุเกิดการสะท้อนกลับออกจากวัตถุไปตกกระทบกับตัวรับแสงในดวงตา (Photoreceptor) และส่งข้อมูลไปประมวลผลเกิดเป็นภาพวัตถุที่ทำให้เรารู้สึกมองเห็นวัตถุดังกล่าวได้ ซึ่งถ้าหากไม่มีแสงสะท้อนออกจากวัตถุไปตกกระทบกับตัวรับแสงในดวงตา สายตามนุษย์ก็จะมองไม่เห็นวัตถุดังกล่าวได้เลย ดังนั้น ถ้าเราต้องการพรางวัตถุใดวัตถุหนึ่งให้มองไม่เห็น เราก็ต้องออกแบบให้วัตถุนั้นดูดกลืนแสงที่มากระทบได้ทั้งหมดนั่นเอง ท่อนาโนคาร์บอน..วัตถุสีดำดูดกลืนแสงยอดเยี่ยม จากหลักการดังกล่าว ทีมวิจัยจากมหาวิทยาลัยมิชิแกนจึงพัฒนาสารเคลือบวัตถุที่ต้องการอำพรางจากท่อนาโนคาร์บอนซึ่งมีสีดำสนิทและมีสมบัติดูดกลืนแสงได้อย่างดีเยี่ยม  L. Jay Guo ศาสตราจารย์ภาควิชาวิศวกรรมไฟฟ้าและวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยมิชิแกน กล่าวว่า “ด้วยความสามารถของท่อนาโนคาร์บอนที่ดูดกลืนแสงที่เข้ามาปะทะได้ถึง 99.99 เปอร์เซ็นต์นี่เองที่จะทำให้คุณเลือกใช้มันเพื่อซ่อนวัตถุสามมิติได้อย่างสมบูรณ์” ทดสอบแนวความคิด Guo และทีมพัฒนาสารเคลือบสำหรับยานหรือเครื่องบินทหารซึ่งทำจากท่อนาโนคาร์บอนที่มีความหนาเพียง 70 ไมครอนหรือประมาณครึ่งหนึ่งของความหนากระดาษ โดยทีมคาดหวังว่าสารเคลือบนี้จะดูดกลืนคลื่นเรดาร์และช่วยให้เครื่องบินที่เคลือบด้วยสารเคลือบนี้รอดพ้นจากการตรวจจับด้วยสัญญาณเรดาร์จากฝ่ายตรงข้ามได้  Guo กล่าวว่า กลุ่มของท่อนาโนคาร์บอนสามารถดูดกลืนแสงในช่วงคลื่นที่กว้างมากตั้งแต่คลื่นวิทยุ แสงที่มองเห็นได้ (Visible light) จนกระทั่งแสงยูวี ภาพอธิบายแนวความคิดด้วยการทดลองเคลือบท่อนาโนคาร์บอนบนแผนซิลิคอน และสังเกตการเปลี่ยนแปลงด้วย  กล้องจุลทรรศน์ (optical microscope) ในการทดลอง พวกเขาทดสอบแนวความคิดดังกล่าวด้วยการนำแผ่นซิลิคอนสองแผ่นมากัดเซาะให้เป็นรูปรถถังขนาดจิ๋วและมีลักษณะนูน  (ภาพ a)  ต่อมานำชิ้นงานทั้งสองแผ่นมาเคลือบด้วยท่อนาโนคาร์บอน (ภาพ b) และเลือกแผ่นใดแผ่นหนึ่งมากัดเซาะให้เป็นกรอบสี่เหลี่ยมรอบรถถังหลังจากเคลือบท่อนาโนคาร์บอนไปแล้วเพื่อใช้เป็นชิ้นงานเปรียบเทียบ (ภาพ c) จากนั้นนำชิ้นงานทั้งสองไปส่องดูด้วยกล้องจุลทรรศน์ จากภาพจะสังเกตเห็นว่ารถถังบนชิ้นงานทั้งสองหายไป (ภาพ e และ f) เหลือให้เห็นเพียงส่วนที่ไม่มีท่อนาโนคาร์บอนเคลือบอยู่ซึ่งก็คือกรอบรอบรถถังบนชิ้นงานเปรียบเทียบนั่นเอง (ภาพ f) ผลการทดลองจึงสรุปได้ว่า สารเคลือบท่อนาโนคาร์บอนสามารถดูดกลืนแสงที่สะท้อนออกมาจากวัตถุได้ดีจนทำให้เรามองไม่เห็นวัตถุได้แม้แต่วัตถุที่มีรูปทรงเป็นสามมิติ สารเคลือบชนิดใหม่ดูดกลืนแสงทั้งหมดได้อย่างไร Guo ให้เหตุผลว่า การที่ท่อนาโนคาร์บอนสามารถดูดกลืนแสงทั้งหมดได้นั้น พวกเขาจำเป็นต้องใช้ท่อนาโนคาร์บอนในปริมาณที่สูงรวมทั้งต้องสังเคราะห์ ปลูก จัดเรียงและเว้นระยะห่างให้ถูกต้อง (คล้ายกับการปลูกป่าด้วยท่อนาโนคาร์บอน) เพื่อที่จะทำให้ค่าดัชนีหักเหแสง (Refractive index, RI) ของสารเคลือบดังกล่าวมีค่าใกล้เคียงกับค่าดัชนีหักเหแสงของอากาศ นั่นหมายความว่า แสงที่เดินทางผ่านอากาศเข้ามาปะทะกับมันจะถูกดูดกลืนไปทั้งหมด ไม่เหลือแสงที่จะสะท้อนมาตกกระทบกับตัวรับภาพในดวงตาของเรา เราจึงมองเห็นวัตถุเป็นเพียงพื้นเรียบๆสีดำ ซึ่งเมื่อเราวางวัตถุทาบกับพื้นหลังสีดำวัตถุดังกล่าวก็จะล่องหนไปในที่สุดนั่นเอง ดังนั้นหากเรานำสารเคลือบนี้มาพ่น เคลือบ หรือทำสีให้กับเครื่องบิน  ฝ่ายตรงข้ามก็จะมองไม่เห็นเครื่องบินดังกล่าวในเวลากลางคืน ทั้งยังไม่สามารถตรวจจับด้วยสัญญาณเรดาร์ได้อีกด้วย บทสรุป สารเคลือบที่ทำจากท่อนาโนคาร์บอนนี้เป็นได้มากกว่าผ้าคลุมสีดำที่ใช้ซ่อนวัตถุหรือซ่อนเครื่องบินจากท้องฟ้าเวลากลางคืน เพราะมันยังมีสมบัติในการดูดกลืนคลื่นเรดาร์ไม่ให้เครื่องบินถูกตรวจจับได้ซึ่งเหมาะที่จะนำไปใช้กับเทคโนโลยีอากาศยานล่องหน (Stealth) อีกด้วย แต่อย่างไรก็ตาม ขั้นตอนการสังเคราะห์ท่อนาโนคาร์บอนบนพื้นผิวของเครื่องบินโดยตรงยังไม่สามารถทำได้จริงในขณะนี้ เพราะขั้นตอนนี้ต้องใช้อุณหภูมิและความดันที่สูง รวมทั้งต้องทำในห้องที่มีขนาดเล็กกว่าเครื่องบินมาก แต่ Guo เชื่อว่า ยังมีความเป็นไปได้ที่เราจะสังเคราะห์ท่อนาโนคาร์บอนบนพื้นผิวของอนุภาคขนาดจิ๋วซึ่งสามารถนำไปใช้เป็นสารแขวนลอยที่ผสมอยู่ในสีที่ใช้เคลือบพื้นผิวของเครื่องบินแทนได้ งานวิจัยนี้ตีพิมพ์ในจดหมายฟิสิกส์ประยุกต์ (Applied Physics Letter) ข้อมูลน่ารู้ ระบบเรดาร์ทำงานอย่างไร ภาพแสดงการทำงานของระบบเรดาร์ ระบบเรดาร์ทำงานโดยอาศัยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่ส่งออกไป ถ้าคลื่นดังกล่าวปะทะกับวัตถุหรือของแข็งคล้ายเครื่องบินที่เดินทางใกล้เข้ามา คลื่นก็จะสะท้อนจากเป้าหมายกลับมายังเครื่องรับสัญญาณเพื่อสร้างรหัสประจำตัวของวัตถุที่พบและประมวลผลจากคลื่นที่สะท้อนกลับมาโดยแสดงข้อมูลทั้งขนาด ระยะทาง และความเร็วของวัตถุไปยังหน้าจอภาพ เมื่อฝ่ายที่ปล่อยสัญญาณเรดาร์ได้รับข้อมูลของวัตถุเป้าหมายแล้ว พวกเขาก็จะทำลายเครื่องบินเป้าหมายกลางอากาศด้วยการขีปนาวุธ (anti-aircraft missile) ในทันที อย่างไรก็ตาม ในปัจจุบันมีการนำเทคโนโลยีอากาศยานล่องหน (Stealth) มาช่วยออกแบบเครื่องบินจู่โจมหรือเครื่องบินขับไล่ทางทหารเพื่อให้สามารถหลบหลีกระบบเรดาร์ได้ ยกตัวอย่างเช่น ออกแบบลำตัวของเครื่องบินไม่ให้มีlแนวตั้งฉาก (Perpendicular section) ที่จะทำให้คลื่นเรดาร์สามารถสะท้อนกลับไปยังตัวรับสัญญาณ หรือ ออกแบบให้เครื่องบินมีสีเข้มโดยทาหรือเคลือบสีผิวของเครื่องบินให้เป็นสีดำหรือสีน้ำเงินเข้มเพื่อซ่อนตัวจากการมองเห็น เป็นต้น แหล่งข้อมูลอ้างอิง 'Perfect black' coating can render a 3D object flat, raises intriguing dark veil possibility in astronomy : http://www.eecs.umich.edu/eecs/about/articles/2011/guo-camouflage.html Nano Paint Could Make Airplanes Invisible to Radar : http://www.technologyreview.com/article/39238/?mod=chthumb Carbon Nanotube Stealth Paint Could Make Any Object Ultra-Black : http://www.popsci.com/technology/article/2011-12/paint-imbued-carbon-nanotubes-could-make-any-object-absorb-broad-spectrum-light ข้อมูลเพิ่มเติม How does stealth technology work? : http://science.howstuffworks.com/question69.htm How Radar Works? :  http://science.howstuffworks.com/radar.htm Visual Pathway : http://www.cog.brown.edu/courses/cg0001/lectures/visualpaths.html แหล่งภาพ http://nivea.psycho.univ-paris5.fr/FeelingSupplements/LightAndTheEye.htm http://www.aviation2.net/radar.html

แก้ไขล่าสุดเมื่อ ( 17 February 2012 )

เอฟ-117 ไนท์ฮอว์ก

เอฟ-117 ไนท์ฮอว์ก (อังกฤษ: F-117 Nighthawk) เป็นอากาศยานโจมตีภาคพื้นดินล่องหนที่อดีตเคยถูกใช้งานโดยกองทัพอากาศสหรัฐ มันได้ทำการบินครั้งแรกในปีพ.ศ. 2524 และเข้าปฏิบัติการในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2526^[1] โลกได้รู้จักกับเอฟ-117เอในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2531

ผลงานของชรังค์ เวิร์คส์และการพัฒนาแฮฟบลูทำให้มันกลายเป็นอากาศยานลำแรกที่ใช้เทคโนโลยีการล่องหน เอฟ-117เอมีชื่อเสียงมากในสงครามอ่าวเมื่อปีพ.ศ. 2534
กองทัพอากาศได้ปลดประจำการเอฟ-117 ในวันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2551โดยสาเหตุหลักคือการปรากฏตัวของเอฟ-22 แร็พเตอร์และบี-2 สปิริทที่มีประสิทธิภาพมากกว่า

๏เคเบิ้ลคาร์๏

          ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าใด ดูเหมือนว่าการจราจรบนถนนจะเป็นเรื่องที่สร้างปัญหาให้กับสิ่งแวดล้อมมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งก๊าซพิษจากการเผาไหมเชื้อเพลิง การผลิตจนถึงการทำลายรถยนต์ที่ไม่ใช้แล้วแม้จะมีเทคโนโลยีด้านรถยนต์ที่ใช้พลังงานสะอาดเป็นเชื้อเพลิงอยู่แล้ว แต่ การนำเทคโนโลยีเหล่านั้นออกมาสู่การใช้งานจริง ยังต้องอาศัยเวลาในการพัฒนาและแก้ไขเรื่องต่างๆ อีกพอสมควร แต่ที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือ ค่านิยมของผู้บริโภคที่ยึดติดกับสิ่งเก่าๆ ดังนั้น การปรับปรุงระบบขนส่งมวลชนให้มีประสิทธิภาพและเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ดูจะเป็นหนทางที่รวด เร็วและมั่นคงกว่าและในปัจจุบันเมืองแห่งหนึ่งในประเทศโคลัมเบียได้ประสบความสำเร็จ ในการปรับปรุงระบบขนส่งมวลชนของตนให้เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมทั้งยังมีประสิทธิภาพมากขึ้นอีกด้วย          โดยเมืองดังกล่าวคือ เมืองเมดเดลิน ซึ่งได้ปรับปรุงระบบขนส่งมวลชนในเมืองของตน ตามแนวทางการพัฒนาอย่างยั่งยืน จนได้รับรางวัล “Sustainable Transport” จาก สถาบันนโยบายการพัฒนาการขนส่ง หรือ Institute for Transportation and Development Policy (ITDP) ในเมืองเมดเดลิน รัฐโคลัมเบีย นั้นจะมีระบบขนส่งเป็นรถกระเช้าไฟฟ้า ซึ่งเปิดให้บริการในปี 2006 ซึ่งช่วยเชื่อม ต่อระหว่างย่านธุรกิจใจกลางเมืองกับ พื้นที่อยู่อาศัย ระบบดังกล่าวนอกจากไม่ก่อมลพิษเพราะขับเคลื่อนด้วยไฟฟ้าแล้ว ยังเป็นระบบขนส่งที่มีราคาถูก ประชาชนทุก ระดับในเมืองจึงสามารถเข้าถึงได้ อีกทั้งยังเชื่อมโยงกับระบบรถไฟใต้ดินและรถประจำทาง รวมถึงระบบขนส่งอื่นๆ ที่ จะสร้างตามมาในอนาคตอีกด้วย          “เมืองเมดเดลินถือว่าเป็นผู้บุก เบิกในการนำรถกระเช้ามาเป็นระบบ ขนส่งมวลชนทางเลือกสำหรับพื้นที่ ที่ประชากรมีรายได้ต่ำและมีการวาง ผังเมืองที่ไม่ดีทั้งยังเป็นบริเวณที่เต็ม ไปด้วยเนินเขามากมาย แต่กระนั้นก็ยังสามารถขนส่งผู้คนได้มากกว่า 3,000 คนต่อวัน” นายโฮลเกอร์ ดาลมันน์ ผู้อำนวยการ EMBARQ กล่าวในพิธีมอบ รางวัล          นอกจากนี้ โมเดลระบบขนส่งมวลชนของเมืองเมดเดลินยังถูกนำไปปรับใช้ ในหลายเมืองของทวีปอเมริกาใช้ ซึ่งมีปัจจัยด้านประชากรและภูมิศาสตร์คล้ายคลึงกัน เช่น เมืองริโอเดอร์จาเนโร ประเทศบราซิล และกรุงคาราคัส ประเทศ เวเนซุเอลา          นายโฮลเกอร์ กล่าวอีกว่า ระบบขนส่ง นี้นับว่าเป็นความก้าว หน้าอย่าง แท้จริง เนื่องจากมันสามารถเปลี่ยน ความรุนแรงและความสิ้นหวังของเมืองให้กลายเป็น ความหวังและโอกาส ด้วยการมอบหนทางที่ผู้คนในพื้นที่ห่างไกลสามารถเข้ามาทำงานในเขตเมืองได้อย่าง รวดเร็ว--จบ--
          --สยามธุรกิจฉบับวันที่ 29 ก.พ. - 2 มี.ค. 2555--

กล้องถ่ายรูปไม่ธรรมดา

ตรีเนตร” กล้องถ่ายรูปส่วนพระองค์

ลอบทำร้าย

สาเหตุของการลอบทำร้าย อาจเกิดจากสาเหตุใดสาเหตุหนึ่ง หรือหลาย ๆ สาเหตุดังต่อไปนี้            ๑. ความขัดแย้งทางการเมือง            ๒. ความขัดแย้งกันเป็นการส่วนตัว            ๓. ความขัดแย้งในเรื่องผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ            ๔. การกระทำของกลุ่มมือบอน หรือพวกจิตผิดปกติ หรือโรคจิต            ๕. การข่มขวัญคู่แข่ง หรือศัตรู            ความคิดที่ว่า สาเหตุจากการที่โรงเรียนถูกเผากว่า ๓๐ แห่ง จะมีผลกระทบต่อองค์ประกอบพื้นฐาน ในการพัฒนาประเทศ และความไม่มั่นคงของสังคม ได้แก่            ๑. เมื่อคนในชาติเผาโรงเรียนได้ ย่อมเผาชาติได้            ๒. เมื่อโรงเรียนถูกเผา แล้วจะเอาอะไรไปพัฒนาศักยภาพของพลเมืองและประเทศชาติจะเจริญได้อย่างไร            ๓. เมื่อคนไม่ต้องการพัฒนาคน ไม่ต้องการพัฒนาญาติพี่น้องแล้ว ต่อไปคนในชาติก็ไร้คุณภาพ มนุษย์ก็จะกลายเป็นอมนุษย์ไป            ๔. เมื่อคนในชาติไม่สามารถป้องกันแก้ไขปัญหานี้ได้ ก็คงไม่พ้นความสิ้นชาติหรือเสียบางส่วนของชาติไป ผลของปัญหา            เมื่อพิจารณาคลุมถึงการใช้อำนาจพลการ ในรูปแบบต่าง ๆ พอจะกล่าวได้ว่า ย่อมก่อให้เกิดผลเสียทั้งทางเศรษฐกิจ สังคม และการเมือง ดังนี้            ๑. ผลเสียทางสังคม            ๒. ในด้านเศรษฐกิจ            ๓. ทางด้านการเมือง การป้องกันแก้ไข            การที่จะป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาการใช้อำนาจพลการนั้น มีหลายวิธีที่อาจช่วยได้เป็นต้นว่า            ๑. การอบรมปลูกฝังประชาชนในชาติให้มีจริยธรรมอันดีงาม มีศีลธรรมประจำใจ            ๒. ควรสร้างค่านิยมหรือพฤติกรรมหลักให้ยึดถือ            ๓. การขจัดตัวกลางที่จะเสริมให้เกิดการใช้ความรุนแรง            ๔. การปรับปรุงโครงสร้างของสังคม ปรับปรุงสถาบันสังคมทั้งหลายให้สามารถทำหน้าที่ได้อย่างดีที่สุด            ๕. โดยการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน

ปัญหาลอบทำร้าย           พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอนบุคคลผู้ไม่ประประทุษร้ายมิตรย่อมมีอานิสงค์ ๑๐ ประการคือ : -           ๑. ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร , ออกจากเรือนของตนไปในที่ไหน ๆ ย่อมมีอาหารมากมาย คนเป็นอันมากย่อมอาศัยผู้ไม่ประทุษร้ายมิตรเป็นอยู่           ๒. ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร , ไปในชนบท นิคม หรือราชธานี ย่อมได้รับการต้อนรับทุกแห่ง           ๓. ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร , โจรก็ไม่ข่มเหง พระราชาก็ไม่ดูหมิ่น ย่อมข้ามพ้นศัตรูได้           ๔. ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร , ไม่เคยโกรธเคืองใครไปในที่ใดย่อมได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดี ทั้งในหมู่ญาติและมิตร           ๕. ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร , สักการะคนอื่นแล้ว ย่อมได้รับสักการะตอบ เคารพคนอื่นแล้ว ย่อมได้ความเคารพตอบ และได้รับการสรรเสริญเกียรติคุณ           ๖. ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร , บูชาผู้อื่นย่อมได้รับการบูชาตอบ ไหว้ผู้อื่นย่อมได้รับการไหว้ตอบ ย่อมถึงซึ่งอิศริยยศเกียรติคุณ           ๗. ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร , ย่อมรุ่งโรจน์เหมือนไฟ ย่อมไพโรจน์เหมือนเทวดาและมีสิริในทุกสถาน           ๘. ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร , โภคทรัพย์ย่อมเกิดมากมาย พืชพันธ์ธัญญาหาร ย่อมงอกงาม ย่อมได้รับผลผลิตที่หว่านลงไปในนานั้น           ๙. ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร , แม้พลาดตกจากภูเขาหรือพลาดตกลงมาจากต้นไม้ย่อมได้ที่พึ่ง คือไม่เป็นอันตรายแต่ประการใด         ๑๐. ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร , ศัตรูทั้งหลายย่อมไม่ข่มขี่เบียดเบียนบีฑาเหมือนต้นไทรใหญ่

ขอบคุณข้อมูลจาก มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วัดบวรนิเวศวิหาร แขวงบวรนิเวศ ถนนพระสุเมรุ เขตพระนคร กรุงเทพฯ 10200 โทรศัพท์ 0-2282-8303, 0-2281-6427 โทรสาร 0-2281-0294

      ข้อมูลเพิ่ม>>>>>> http://www.dhamma.mbu.ac.th/th/index.php?option=com_content&task=view&id=42&Itemid=57

มาดู 20 อันดับสิ่งก่อสร้างที่แพงที่สุดในโลกhttp://www.aurum.co.th

@ อันดับ 20 ตึก Taipei 101 @

Taipei 101 ประเทศ Taiwan ราคา 1,800 ล้านเหรียญ เสร็จใน 2004 ปัจจุบันถูกทำลายสถิติตึกที่สูงที่สุดในโลกไปแล้ว (เสียใจด้วยนะคะ)
@ อันดับ 19 เครื่องบิน B-2 Spirit Stealth Bomber @

B-2 Spirit Stealth Bomber ประเทศ United States ราคา 2,200 ล้านเหรียญ เสร็จใน 1988 เครื่องบินทิ้งระเบิดที่ดีที่สุดในโลกใช้เทคโนโลยีสเตล และพิสัยการบินถึง 11000 กม โดยสหรัฐมีทั้งหมด 21 ลำ เป็นต้นแบบเครื่องบินสเตลรุ่นต่อๆ มา
@ อันดับ 18 เรือดำน้ำ USS Jimmy Carter @

USS Jimmy Carter ประเทศ United States ราคา 3,200 ล้านเหรียญ เสร็จใน 2004 เรือดำน้ำพลังงานนิวเคลียร์ประจำภาคพื้นแปรซิฟิกเรานี้เอง
@ อันดับ 17 ระบบขนส่ง Rivercity Motorway @

Rivercity Motorway ประเทศ Australia ราคา 3,200 ล้านเหรียญ เสร็จใน 2010 ระบบ ขนส่งของเมือง Brisbane ประเทศ Australia นี้ ประกอบด้วยการขุดอุโมงค์จำนวน 5 อุโมงค์เพื่อเชื่อมระหว่าง Woolloongabba กับ Bowen Hills เพื่อเป็นการลดการติดขัดอันเนื่องมาจากสี่แยกไฟแดงจำนวน 18 แยกภายในเมือง Brisbane งานชิ้นนี้เกิดจากแนวความคิดของผู้ว่าการ เมือง Cambell Newman ในปี 2006 ก่อนจะถูกประมูลโดยบริษัท Brisconnections ซึ่งคาดว่าจะใช้เวลาก่อสร้างอย่างต่ำ 45 ปี โดยในปัจจุบันนี้งานเสร็จสิ้นไปแล้วจำนวน 2 อุโมงค์
@ อันดับ 16 โครงการผนังกั้นน้ำ Oosterscheldekering @

Oosterscheldekering ประเทศ Netherlands ราคา 3,750 ล้านเหรียญ เสร็จใน 1986 โครงการผนังกั้นน้ำ ของประเทศฮอลแลนด์เพื่อป้องกันปัญหา Storm Surge ( คลื่นสูงใกล้ชายฝั่ง ) แห่งนี้มีความยาวถึง 9 กิโลเมตร เพื่อป้องกันการที่น้ำจะเอ่อล้นเข้าประเทศฮอล์แลนด์เนื่องจากประเทศฮอลแลนด์ นั้นมีความสูงต่ำกว่าระดับน้ำทะเล
การก่อนสร้างนั้นเริ่มขึ้นในปี 1976 ก่อนแล้วเสร็จในปี 1986 โดยมีการสร้างประตูระบายน้ำเพื่อจะระบายน้ำจากข้างในออกเมื่อระดับน้ำสูง และป้องกันไม่ให้น้ำจากภายนอกเข้ามาข้างในตัวประเทศได้เมื่อเกิดภัยพิบัติ
@ อันดับ 15 โครงการบำบัดน้ำเสีย Deer Island Waste Water Treatment Plant @

Deer Island Waste Water Treatment Plant ประเทศ United States ราคา 3,800 ล้านเหรียญ เสร็จใน 2000 โครงการบำบัดน้ำเสียแห่งนี้ตั้งอยู่บนเกาะ Deer ในอ่าว Boston โดยถือว่าเป็นโครงการบำบัดน้ำเสียที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับสองรองจาก Massachusetts Water Resources Authority โดยมีหน้าที่ในการป้องกันปัญหาน้ำเสียภายในอ่าว Bostonโครงการบำบัด น้ำเสียแห่งนี้เริ่มสร้างขึ้นตั้งแต่ในช่วงทศวรรษ 1860 ก่อนมาเป็นรูปเป็นร่างอีกครั้งในปี 1960 และ 1990 โดยอยู่ภายใต้การดูแลของบริษัท Clean Water
@ อันดับ 14 เรือบรรทุกเครื่องบิน Queen Elizabeth class aircraft carrier @

Queen Elizabeth class aircraft carrier ประเทศ United Kingdom ราคา 3,900 ล้านเหรียญ เสร็จใน 2014 เรือบรรทุกเครื่องบินของประเทศอังกฤษแต่ก็สู้ของอเมริกาไม่ได้ 555
@ อันดับ 13 ตึก Burj Dubai @

Burj Dubai ประเทศ United Arab Emirates ราคา 4,100 ล้านเหรียญ เสร็จใน 2009 สิ่งก่อสร้างที่จะกลายมาเป็นตึกที่สูงที่สุดในโลก และเป็นสิ่งก่อสร้างที่สูงที่สุดที่มนุษย์เคยสร้างมาด้วย ความสูงประมาณ 818 เมตร จุคนได้ถึง 35,000 คน โดย 8 ชั้นแรกจะเป็นโรงแรม complex และสถานบันเทิงต่างๆ ส่วนชั้นที่ 9 ถึงชั้นที่ 37 จะเป็นห้องพักหรูหราสำหรับบรรดาเศรษฐีทั้งหลาย โดยได้รับการออกแบบตกแต่งโดย Armani แบรนด์ชื่อดังจากอิตาลี ชั้นที่ 38-41 ก็จะเป็นอีกส่วนที่จัดเป็นห้องพักของโรงแรม สำหรับชั้นที่ 42-108 ถูกจัดให้เป็น Apartments ส่วนชั้นที่สูงจากนี้ขึ้นไป จะเป็นส่วนปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ของอาคารแห่งนี้
Burj Dubai ยังได้เก็บชั้นสูงที่สุด (ซึ่งตอนนี้ยังไม่มีใครทราบว่าเป็นชั้นทีเท่าไหร่) ไว้สำหรับผู้ที่ต้องการจับจองอีกด้วย
@ อันดับ 12 ห้องสมุด สถานีทดลอง National Ignition Facility @

National Ignition Facility ประเทศ United States  ราคา 4,200 ล้านเหรียญ เสร็จใน 2009 มันคือ ห้องสมุดสำนักงานพลังงานปรมาณูเพื่อสันติ ผมไม่เข้าใจว่าทำไมมันแพงจัง ดูรูปแล้วสงสัยเอาเครื่องปรมาณูมาตั้งเอาไว้ แก้ไขนะ มันไม่ใช่ห้องสมุดแต่เป็นสถานที่และอุปกรณ์สำหรับการทดลองการเผาไหม้ โดยการใช้เลเซอร์ร่วมในการเผาไหม้ไฮโดรเจนในการบวนการนิวเคลียร์ฟิวชั่น
@ อันดับ 11 สถานีอวกาศ Mir @

Mir ประเทศ Russia ราคา 4,300 ล้านเหรียญ เสร็จใน 1996  อดีตสถานีอวกาศที่ดีที่สุดของโลก แต่ปัจจุบันปลดประจำการแล้วจะถูกทำลายโดยให้ตกลงสู่พื้นโลก เป็นความภาคภูมิใจของรัสเซียเพราะเป็นสถานีอวกาศของประเทศรัสเซียประเทศ เดียว ซึ่งสร้างความกดดันให้สหรัฐอเมริกาเป็นอย่างมากในสมัยนั้น
โอ๊ยยยย.. เริ่มเยอะล่ะ พักยกกันก่อนดีกว่า.. เอาอันดับที่ 11 -20 ไปก่อนล่ะกันนะ
แล้วค่อยมาติดตามต่ออันดับที่ 1- 10 ต่อนะจ๊ะ ^___^  แล้วอันดับ 1 จะเป็นอะไรนะ
ที่เป็นสิ่งก่อสร้างที่แพงที่สุดในโลก กับ.. 20 อันดับสิ่งก่อสร้างที่แพงที่สุดในโลก ภาค 2

แหล่งที่มา: 

 http://www.thaiclinic.com/cgi-bin/wb_xp/YaBB.pl?board=doctorroom;action=display;num=1236132669

 http://www.aurum.co.th/index.php?lay=show&ac=article&Id=538846752&Ntype=16

กล้องที่ไม่เหมือนใคร

ดอกไม้งาม

เพิ่มคำอธิบายภาพ

ชมพูพันธ์ทิพย์

ข ไข่